|
|
|
La libron nomatan La Diskurso pri Legomradiko (菜根譚) verkis la ĉina klerulo HONG Yingming (洪應明; HONG Zicheng 洪自誠; 1572-1620). La titola vorto ‘legomradiko’ devenas el la diraĵo de WANG Xinmin (汪信民 1072-1110): “Kiu povas maĉi legomradikon, ĝuste tiu povas fari ĉion (人常能咬菜根卽百事可成)”. Ĉi tie legomradiko simbolas simplan manĝaĵon. La libro havas du partojn, kiuj konsistas respektive el 222 kaj 135 paragrafoj. La ĉina esperantisto WANG Chongfang tradukis la libron en Esperanton sub la titolo Cai Gen Tan (Maĉado de Saĝoradikoj).
21 koreaj esperantistoj kune studas ĉiutage la libron de la unua de februaro 2023. Ankaŭ mi aliĝis al la studgrupo kaj provas esperantigi la libron laŭ mia kompreno helpe de la jama Esperanto-traduko kaj diversaj interpretoj. Koran dankon al WANG Chongfang kaj la iniciatinto Vintro de la studgrupo.
한국 에스페란티스토(에스페란토 사용자) 21명이 에스페란토로 번역된 채근담을 가지고 2023년 2월 1일부터 매일 같이 공부하고 있습니다. 저도 함께 공부하면서 기존 번역본과 여러 해석을 참고해서 에스페란토로 번역해보고 있습니다.
菜根譚 채근담 공부 107
天地有萬古，此身不再得；人生只百年，此日最易過。 幸生其間者，不可不知有生之樂，亦不可不懷虛生之憂。
107 - traduko de CHOE Taesok
Ĉielo-ero estas eterna, sed ĉi tiu korpo ne akiriĝas denove; homa vivo estas nur centjara, sed ĉi tiu tago pasas plej facile. Kiu feliĉe vivas ĉi-periode, tiu devas scii plezuron de vivo kaj ankaŭ devas enteni zorgon pri vana vivo.
천지는 영원하지만 이 몸은 다시 얻지 못하고 인생은 기껏 백년이지만 이 날은 가장 쉽게 지나가나니라. 이 기간에 행복하게 살아가는 사람은 삶의 즐거움을 알아야 하고 또한 헛된 삶에 대한 근심을 품어야 하나니라.
○ 萬古 만고: 영원함.
○ 只 지: 겨우, 기껏, 오직.
○ 最易過 최이과: 가장 쉬이 지나감. 세월이 아주 빨리 지나감을 말함.
○ 不可不 불가불: ~하지 않을 수 없다. 人生不可不知的100个经典教训(100 Classic Lessons We Must Know).
○ 有生之樂 유생지락: 세상에 태어난 즐거움. 사람으로서 생을 누리는 즐거움
○ 懷 회: breast; bosom; to carry in one's bosom or on one's body; (literary) to miss; to long for; (literary or dialectal Mandarin) to be pregnant; to harbor in one's mind; to keep in mind; to entertain; to think of; to cherish; to tend to; to remember.
○ 虛生之憂 허생지우: 인생을 공허하게 살지 않을까 걱정함.
https://m.blog.naver.com/swings81/221238019385
https://www.injurytime.kr/news/articleView.html?idxno=14849
https://m.blog.naver.com/aromatics/221315500622
https://www.8bei8.com/book/caigentan_262.html
107 – traduko de WANG Chongfang
La universo daŭras por ĉiam, sed la homo, unu fojon mortinte, ne povas reveni al la vivo. Li povas vivi apenaŭ cent jarojn, kaj tiuj jaroj, eĉ cent, pasas kvazaŭ momento. Bonŝance naskiĝinte en tiun ĉi mondon, li ne povas ne scii gustumi la feliĉon de la vivo, kaj samtempe li devas gardi en la menso ankaŭ, ke estos bedaŭrata ĉiu lia tago malŝparita.
|
|
|
