|
|
내 마음은
김동명
내 마음은 호수(湖水)요,
그대 노 저어 오오.
나는 그대의 흰 그림자를 안고, 옥 같이
그대의 뱃전에 부서지리라.
내 마음은 촛불이요,
그대 저 문을 닫아 주오.
나는 그대의 비단 옷자락에 떨며, 고요히
최후의 한 방울도 남김없이 타오리다.
내 마음은 나그네요,
그대 피리를 불어주오,
나는 달 아래 귀를 기울이며, 호젓이
나의 밤을 새이오리다.
내 마음은 낙엽이요,
잠깐 그대의 뜰에 머무르게 하오.
이제 바람이 일면 나는 또 나그네같이, 외로이
그대를 떠나오리다.
Mia koro estas
Verkis KIM Dongmyeong
Tradukis CHOE Taesok
Mia koro estas lago;
vi bonvole reme venu.
Brakumante blankan ombron vian,
kiel jado mi rompiĝu jen ĉe via pruo.
Mia koro – kandelfajro;
vi bonvole fermu l’ pordon.
Tremadante de l’ silkvesta orlo via,
en kvieto mi forbrulu ĝis la lasta guto.
Mia koro – vojaĝanto;
vi bonvole flutu al mi.
Aŭskultante sub la luno,
en sereno mi tranoktu sen dormado.
Mia koro – falfolio;
min restigu por momento en la korto via.
Se nun ventas, plue kiel vojaĝanto,
en soleco mi forlasu vin amatan.
* KIM Dongmyeong (1900-1968):
poeto, politikisto; verkis multajn poemojn pri patriotaj, religiaj kaj filozofiaj temoj. Liaj poemlibroj estas <Bananujo> en 1938, <La 38a Paralelo Norda> en 1947, <La Perla Haveno> en 1954. <Mia Koro> en 1964 kaj tiel plu.
|
|
